Olumlu yanlarının yanında endişe verici tarafları da var.
Bu bölgenin endemik türlerinden, hassaslığından bahsetmeme gerek yok. Kısa bir araştırma ile bilgi bulmak kolay.
(Müthiş bir ekosistemi var. Geç olmadan, mutlaka gidip görmenizi öneririm…)
Görselde göreceğiniz üzere vadi 3 bölgeye ayrılmış. Bu ayrımda sit alanı sınırlarının gözetildiği belirtiliyor. “zone” olarak tanımlanan bu alanlar sırasıyla “zone a, b, c” olarak belirlenmiş. (Zone ifadesi neden kullanılmış anlayabilmiş değilim, özellikle de bir Bakanlığın bunu yapması hiç hoş değil…)
Zone A denilen alan dere yatağı ve dere, sırasıyla çeperi B ve C…
Haliyle Zone A en hassas alan…
Sadede gelelim, Zone A denilen bölgede dahil “çay bahçesi ve büfe” ve “elektrik iletim hattı” yapılmaya herhangi bir engel yok. Bir kurul kararı yetiyor… Sayısal bir kısıtlama da getirilmemiş…
Yani doğal alan yine çay bahçeleriyle dolma tehlikesiyle karşı karşıya…
Turizm illa çay bahçesi, tost, gözleme demek değildir. En azından böyle olmayan alanlara, doğaya doğrudan temas edebildiğimiz, tüketim alışkanlıklarımızı taşımadığımız alanlara da ihtiyacımız var…
Çayımızı termosumuzla taşır, ekmeğimizle, peynirimizle doğal bir alanda yürüyebilir, zaman geçirebilir, çok daha fazla eğlenebilir, mutlu olabiliriz…
Elektrik iletim hattının ise olası etkilerini ülke olarak çok iyi biliyoruz. Kesilen ağaçları, yangın riskini… iletim hatlarında ÇED süreci işletilebiliyor kapasiteye göre, yani etkisi olan yapılardır… Vadinin ortasında herhangi bir kısıtlama belirtmeden her türlü elektrik iletim hattını önünü açmanın mantığı ne? Çeperinden geçiremiyor muyuz…
Unutmadan, kavak, söğüt gibi ağaçların da kesilebileceği, kurumuş ağaçların kesilebileceğini belirten cümlede geçirilmiş…
Bir burası mı kaldı?!
Vakit varken Ihlara Vadisine gitmenizi öneririm, aksi halde bir Kızılcahamamla, güney bölgelerimizdeki çay bahçesi dolmuş bölgelerle karşılaşabilirsiniz…
Baran BOZOĞLU